Ψηφιακή Αποξένωση: Πιο Συνδεδεμένοι από Ποτέ, Αλλά Πιο Μόνοι -Digital Loneliness.

Αφορμή για το παρακάτω κείμενο ήταν μια εκπομπή που είδα πρόσφατα στην ΕΤ3 και μου άρεσε πολύ αλλά συνάμα με ταρακούνησε κιόλας. (Ηλεκτρονικός εθισμός Τετάρτη 16-10)

Ζούμε σε μια εποχή όπου η τεχνολογία είναι παντού παρούσα. Είμαι κι εγώ, όπως οι περισσότεροι, διαρκώς "συνδεδεμένος". Μηνύματα, emails, ειδοποιήσεις — όλα αυτά διακόπτουν τη ροή της ημέρας μου. Και όμως, παρά τα εργαλεία που μας προσφέρονται για επικοινωνία, συχνά νιώθω ότι αυτή η διαρκής σύνδεση δεν είναι τόσο ουσιαστική όσο νομίζουμε.

Μας είπαν ή τουλάχιστον έτσι πιστεύαμε όλοι μας, ότι τα κοινωνικά δίκτυα και οι ψηφιακές πλατφόρμες θα έφερναν τους ανθρώπους πιο κοντά.

Πόσο εντυπωσιακό είναι να σκεφτεί κανείς ότι μιλά με κάποιον άνθρωπο που πιθανόν να μην συναντούσε ποτέ στη ζωή του και αυτός να είναι σε μια γωνιά σε μια άλλη ήπειρο! Ωστόσο, παρατηρώ ότι αυτό δεν ισχύει πάντα. Αντιθέτως, παρατηρώ ότι το αντίθετο αποτέλεσμα είναι το πιο συνηθισμένο. Ναι, μπορώ να στείλω ένα μήνυμα σε κάποιον στην άλλη άκρη του κόσμου, αλλά πόσο ουσιαστική είναι αυτή η επικοινωνία; Ένα emoji δεν μπορεί να αντικαταστήσει ένα αληθινό χαμόγελο, και τα σύντομα μηνύματα δεν έχουν την ίδια ζεστασιά με μια κανονική συνομιλία πρόσωπο με πρόσωπο.

Προσωπικά, έχω παρατηρήσει ότι, εκτός από την εργασία μου, ακόμη και η προσωπική μου επικοινωνία έχει μεταφερθεί μπροστά από την οθόνη. Αντί να βγω για έναν καφέ με τους φίλους μου, συχνά καταλήγουμε να "συναντιόμαστε" μέσα από ένα διασκεδαστικό διαδικτυακό παιχνίδι, το παιδί στέλνει μήνυμα μέσα από το Messenger στη μαμά του, για να ζητήσει κάτι ενώ βρίσκεται στο δίπλα δωμάτιο μέσα στο σπίτι, ο εργαζόμενος στέλνει email στο δίπλα γραφείο της εταιρείας του και τέτοια παράλογα.

Είναι μεν ευχάριστο και στην αρχή έχει πλάκα, αλλά αισθάνομαι ότι χάνω την ανθρώπινη επαφή, εκείνη τη φυσική παρουσία που κάνει τις σχέσεις πιο ζωντανές και αληθινές.

Δεν είμαι φυσικά μόνος σε αυτό το φαινόμενο. Σύμφωνα με μελέτες, η αυξημένη χρήση της τεχνολογίας έχει συνδεθεί με την αποξένωση και την απομάκρυνση από τις διαπροσωπικές σχέσεις. Για παράδειγμα, μια έρευνα του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια έδειξε ότι η χρήση των κοινωνικών δικτύων συνδέεται με αυξημένα επίπεδα μοναξιάς και κατάθλιψης,

ειδικά όταν η χρήση υπερβαίνει τα 30 λεπτά την ημέρα! Εγώ, ας πούμε, τα 30 λεπτά τα σπαταλώ μόνο για να δω τα E-Mails μου!

Ο ψυχολόγος Sherry Turkle από το MIT προειδοποιεί εδώ και χρόνια ότι, ενώ οι τεχνολογίες επικοινωνίας μας διευκολύνουν να μένουμε συνδεδεμένοι, ταυτόχρονα μας εμποδίζουν να δημιουργούμε βαθιές, αυθεντικές σχέσεις .

Συχνά αισθάνομαι ότι όσο περισσότερο βυθιζόμαστε στις οθόνες μας, τόσο περισσότερο απομακρυνόμαστε από τους γύρω μας.

Οι καθημερινές αλληλεπιδράσεις γίνονται επιφανειακές και τυπικές, καθώς συνηθίζουμε στη γρήγορη και βιαστική ανταλλαγή πληροφοριών. Αρχίζουμε να ξεχνάμε τι σημαίνει πραγματική επαφή και ουσιαστική συζήτηση.

Προσωπικά, νιώθω την ανάγκη να επαναφέρω κάποιες ισορροπίες. Έχω αρχίσει να προσπαθώ να αφιερώνω χρόνο μακριά από την οθόνη και, αντί να ξοδεύω ώρες μπροστά από τον υπολογιστή, προτιμώ να βγαίνω καθημερινά για έναν περίπατο στην πόλη μου με τη σύντροφό μου.

Αυτές οι στιγμές όχι μόνο μου επιτρέπουν να απολαύσω τη συντροφιά της, αλλά με βοηθούν να χαλαρώσω και να ξαναβρώ την ουσία της ανθρώπινης αλληλεπίδρασης.

Η τεχνολογία, φυσικά, θα συνεχίσει να εξελίσσεται. Το κλειδί είναι να την χρησιμοποιούμε με μέτρο και να θυμόμαστε ότι οι αληθινές σχέσεις δεν χτίζονται μέσα από οθόνες, αλλά μέσα από χρόνο και αλληλεπίδραση με ανθρώπους στον πραγματικό κόσμο.

#digitalLoneliness